Prolog

Ed Sheeran - The Parting Glass

Tej zimy Londyn był wyjątkowo piękny. Rzędy latarni oświetlały twarze przechodniów, którzy z pośpiechem dążyli do swoich wyznaczonych celów. Temperatura była wyjątkowo niska,  ale to nie przeszkadzało Brytyjczykom, którzy z radością szykowali się do nocy sylwestrowej, która miała nastąpić już za trzy dni. Tego wieczora śnieg przestał w końcu prószyć, co sprawiało, że krajobraz był jeszcze piękniejszy, bowiem puchy białego wytworu lśniły niczym kawałki diamentów na ulicach całego miasta.

*

W jednym z częściej odwiedzanych, londyńskich pubów pewna brązowooka blondynka wykonując ostatnie czynności, które należały do Niej dzisiejszego dnia w pracy, spojrzała znienacka w okno, za którym widać było po drugiej stronie ulicy bruneta, średniego wzrostu ubranego w szary płaszcz. Z pozoru wydaję się, że niemożliwe byłoby odgadnięcie kimże jest obserwująca ją osoba, ale ona poznałaby go w najciemniejszych zaułkach, nawet bez poczucia Jego zapachu, od którego była uzależniona. Uśmiechnęła się pod nosem patrząc na zegarek by po chwili zniknąć za drzwiami prowadzących do pomieszczenia należącego do pracowników.

*

Czekając na dziewczynę, pocierał nerwowo ręce, aby chodź przez chwile doznać ciepła, które było mało prawdopodobne zważając na stan pogody tego dnia. Zaraz miała dołączyć do niego blondynka, która jak zwykle zwróciłaby mu uwagę na temat jego zbyt letniego ubioru. Wyobrażając sobie tę sytuację uśmiechnął się pod nosem bowiem był szczęśliwy, że miał obok siebie osobę, która martwi się o Niego czasami bardziej niż jego własna mama, osobę, która jest troskliwa i niezwykle kochająca. Czasami nie mógł uwierzyć w ilość szczęścia jakie go spotkało w dotychczasowym życiu, ale nie chciał nic zmienić. Miał wszystko to czego potrzebował. Dziś był to dla nich niezwykle wyjątkowy dzień, bowiem mieli świętować swoją drugą rocznicę bycia parą. Wiedział, że była dla Niego kobietą idealną, dlatego właśnie dziś chciał poprosić blondynkę o rękę. Rozważał to przez jakiś czas, tudzież nie wiedział jak dziewczyna zareaguje na ową propozycję, ale teraz nie liczyło się nic, bo wiedział, że blondynka jest Jego najukochańszą kobietą i chciał zostać z Nią przez resztę swojego życia.

                Minęło pięć minut, gdy zobaczył wychodzącą z pubu dziewczynę ubraną w ciepłą, puchową kurtkę i wszystkie inne akcesoria niezbędne do wyjścia w tak chłodny dzień. Jak zwykle poruszała się z wielką gracją i gdy tylko zobaczył uśmiech na Jej ustach, który pojawił się pod wpływem Jego widoku miał ochotę podbiec i wziąć ją w ramiona.

- Przepraszam, ale od pewnego czasu zauważyłam, że bacznie mi się Pan przygląda, czyż powinnam się bać ? – zapytała złotowłosa piękność stojąc po drugiej stronie ulicy patrząc z zaciekawieniem na bruneta

- Jestem tajemniczym nieznajomym, który ma wobec Pani wielkie plany dzisiejszego wieczoru – rzekł brązowooki ujawniając ogromną tajemnicę, która kryła się w Jego uśmiechu

- W takim razie nie mam wyjścia i chyba muszę do Pana zmierzyć – odpowiedziała wykonując  pierwszy krok w stronę chłopaka. Później były już tylko kolejne, gdy znienacka usłyszeć można było tylko pisk hamujących opon i słowa mulata wykrzykujące krótkie – Stella uważaj ! – i ciemność.

***

Zamiast uczyć się do matury, ja postanowiłam założyć bloga z opowiadaniem o tym cudownym zespole jakim jest One direction. W sumie myślę, że będzie ono głównie raczej o Zaynie, ewentualnie Harrym, pozostali również będą się pojawiać, ale nie tak często jak ta dwójka. Mam nadzieję, że prolog się podoba. Oczywiście kolejne rozdziały będą dłuższe więc nie ma się co obawiać, mam nadzieję, że to opowiadanie przyniesie trochę czytelników i że spodoba wam się bo to dla mnie bardzo ważne. 1 rozdział już niebawem, jeśli chcecie być informowani możecie zostawiać swoje nr gadu, lub znaleźć mnie na twitterze gdzie będą umieszczała na profilu powiadomienia o kolejnych odcinkach. Bohaterów możecie znaleźć w podstronie, którą znajdziecie po prawej stronie bloga. Jeszcze raz zachęcam do czytania i komentowania. 

Buziaczki :* / paulinxoxo